We kennen allemaal de tegeltjesspreuken met ronkende teksten als ‘Morgen begin ik’. Maar ja . . . Morgen wordt het nooit, want morgen is het weer morgen en voor je er erg in hebt is er een week van morgens voorbij waarin er weinig tot niets uit je handen is gekomen. Je vraagt jezelf wanhopig af waarom het toch niet lukt om dat eeuwige uitstelgedrag onder controle te krijgen. Hoe komt het nou toch dat je het gewoon niet op kunt brengen om een bepaalde klus aan te pakken.
Misschien ben je wel de perfectionist die de lat altijd hoog heeft liggen. In dat geval zul je toch af en toe de onmogelijke eisen die je aan jezelf stelt moeten bijstellen wil je de deadline halen en genoegen nemen met een 7 in plaats van de 9+ die je altijd nastreeft. De angst om te falen maakt dat je er dan maar helemaal niet aan begint.
De kunst van het loslaten
Het is nooit de gebeurtenis zelf die je angst aanjaagt, maar het is de interpretatie die je eraan geeft waardoor je op tilt slaat. Je zit vast in je eigen gedachtenwereld en die ziet er over het algemeen niet al te rooskleurig uit. Zelfs het inzicht hebben in je eigen uitstelgedrag leidt niet automatisch tot de gewenste verandering, omdat er nog teveel negatieve aannames in je hoofd zitten. Een voorbeeld van zo’n situatie is de dag dat je extra vroeg je bed uit moest waardoor je hele ochtendritueel in de knel kwam. De hoogste versnelling was niet snel genoeg en je zag er niet uit. Iedereen keek naar je en als er zachtjes gepraat werd dan ging het natuurlijk over jou.
In dit geval kun je twee dingen doen: jezelf sneu vinden en het aanzien niet waard of met opgeheven hoofd door de dag wandelen met de overtuiging dat iedereen weleens wordt overvallen door een ‘bad hair day’. Door het te relatieveren ben je in staat om het los te laten en zie je de mensen om je heen ook weer in het juiste perspectief.
Positief denken
Dat is wat er gebeurt bij relativeren. Je doet niets anders dan een negatieve gedachte omzetten naar een positieve. Simpelweg door je af te vragen wat er nou eigenlijk zo ontzettend vervelend is aan die klus die al een paar dagen schreeuwt om aandacht. Heb je het in je hoofd niet erger gemaakt dan het is? Denk dan even aan deze oude wijsheid: ‘De soep wordt nooit zo heet gegeten als ze wordt opgediend’.
Je uitstelgedrag kan natuurlijk ook voortkomen uit het simpele feit dat je teveel hooi op je vork neemt, waardoor je jezelf helemaal klem zet met beloftes die je niet waar kunt maken. Je ziet door de bomen het bos niet meer en juist dan is het tijd voor actie. Deel de klus op in hapklare brokjes en neem de lekkerste eerst. Zo kom je vanzelf in een positief ritme en kun je even flink doorbuffelen.
Tips om je uitstelgedrag onder controle te krijgen
- Maak een realistische planning en deel die op in hapklare brokken
- Schiet alle beren op de weg af. Ze zijn er niet. Ze leven alleen in je hoofd. Opgeruimd staat netjes
- Ga niet stug door als je energiepijl zakt. Doe even iets anders. Loop een rondje en pak wat te drinken
- Ga voor jezelf na of je een ochtend- of een avondmens bent. Je hebt verschillende piektijden en het is heel handig om op jouw moment de klus te pakken waar je het meest tegenop ziet
- Ga negatieve gedachten te lijf en vul het plaatje niet in voor een ander. Je bent niet de ander
- Laat je niet verlammen door angst en paniekgevoelens. Relativeer en denk aan de soep.
